Geschiedenis van onze Berner liefhebberij:
Start van Berner liefhebbers kennel ‘of Laykaby’…
De kennelnaam “of Laykaby” heb ik aangevraagd in 1998, nadat ik in Soest een mooi, oud huis had gekocht met een tuin erbij. De naam is een samentrekking van de naam van mijn eerste eigen Berner teef waar ik mee wilde fokken, Layka, en mijn eerste hond en maatje, de kruising Ierse Setter, Gaby.
- Layka komt daarbij van:
Leila wat donkerharige betekent vanuit de Engelse taal
of Laila wat gelukkige betekent vanuit het Fins of Laps - Gaby komt van:
Gabriël welke de naam is van een van de aartsengelen en betekent man van God - De samenvoeging Laykaby betekent dan dus zoiets als:
donkerharige aartsengelen
donkerharige dieren van God
gelukkige aartsengelen
gelukkige dieren van God
Omdat ik bovendien de Berners een geweldig mooi en adellijk ras vind en omdat mijn Gaby een echte dame was, heb ik besloten dat alle nakomelingen voor hun naam de vermelding Lord of Lady krijgen. De naam begint (begon) met de letter van het alfabet die hoort(de) bij het nest waar de hond uit komt.
Een maand voor Gaby op 13-jarige leeftijd overleed werd de kennelnaam toegekend (9 maart 1999). De naam staat geregistreerd onder nummer 35769. Voorafgaand aan de aanvraag voor een kennelnaam heb ik de cursus Kynologische Kennis 1 (KK1) gevolgd en ben ik geslaagd voor het bijbehorende examen. Omdat ik het leuk vond om te leren over honden, hun gedrag, hoe ze in elkaar zitten en meer zaken over de kynologie ben ik door gaan leren. Ik volgde de cursus Kynologische Kennis 2 (KK2) en slaagde ook voor het hierbij behorende examen. Ik besloot dat ik meer wilde bijdragen aan het ras en mij wil bekwamen als keurmeester. Ik volgde de cursus Exterieur en Bewegingsleer (E&B) met goed gevolg en wilde mij verder verdiepen in een aantal rassen. Ik werd keurmeester voor de rode Ierse Setter en stond geregistreerd als aspirant-keurmeester voor onder andere de Berner-Sennenhond.
Naast deze interesse voor de kynologie in het algemeen vond ik het ook erg leuk om les te geven aan andere eigenaren en hoopte ik dat ze net zoveel plezier konden ervaren met hun honden als ik heb en had met de mijne. Ik volgde zelf gehoorzaamheidscursussen met al mijn honden. Ik vond het leuk te doen en de honden hadden er altijd veel plezier in. Daarnaast gaf ik sinds 1998 les aan een hondensportvereniging. Ik heb hiertoe eerst een jaar stage gelopen en de G&G-instructiecursus van Cynophilia gevolgd. Daarna heb ik ook twee cursussen gevolgd over het gedrag van honden bij Kynotrain (1 en 2) en heb ik de examens Algemene Vorming en Omgang Hond van O&O gedaan. Ook volgde ik een week cursus bij ‘hondenfluisteraar’ Klaas Wijnberg op Ameland. In de zomer van 2005 ben ik inmiddels vervolgens mijn eigen Honden Advies Praktijk “PuppyFun” gestart.
Voorjaar 2008 ben ik met Thijs samen gaan wonen in ‘onze droom’, een woonboerderij met veel tuin en (omheind) grasland erbij in een buitengebied in zuid-Nederland. Super voor de honden en voldoende om aan huis verder te gaan met de Honden Advies Praktijk. We beschikten daarvoor zelfs over een ruime schuur, waar binnen workshops verzorgd konden worden. Zoals u begrijpt was en is het fenomeen hond een belangrijk onderdeel van mijn leven. Ik kan me dan ook geen leven zonder honden voorstellen. De Berner heeft daarbij een speciaal plaatsje. Ik vind het de mooiste en liefste honden die er zijn!
Ikzelf wilde maar af en toe een nestje van een van mijn honden, zodat we er dan zelf ook weer een pup uit aan konden houden. Ik vond dat een pup vervolgens alle aandacht verdiende. Dit betekende voor mij dat ik het eerste jaar dat ik een pup had de tijd wilde hebben om deze goed op te voeden. In praktijk wilde ik daarom dat er minstens een jaar zat tussen twee nesten en liefst zelfs anderhalf of twee jaar. Ook gebruikte ik elke (goedgekeurde en gezonde) teef altijd maar één keer om een nestje mee te fokken en er vervolgens weer een teefje uit aan te houden. Op die manier heb ik over een periode van ongeveer vijftien jaar vijf nesten gefokt…
Ondertussen werd mijn werk, als GZ-psycholoog, belangrijker in mijn leven. Ik ging op een andere manier mensen bijstaan. Mijn psychologenpraktijk werd groter, daarnaast werkte ik full-time in de zorg. Gezien mijn idealen zult u begrijpen dat ik vond dat ik onvoldoende tijd had, om zelf nog af en toe (een) nestje te fokken. Dit maakte dat ik heb besloten – in elk geval tijdens mijn werkzame leven – te stoppen met zelf fokken van Berners. We kozen ook om over te stappen van ‘meiden’ naar ‘jongens’. En via een bevriende fokker, degene van wie ik in de eerste plaats heel veel over de Berners heb geleerd én bij wie ik ooit mijn Chloë heb gehaald, kwam Sisco in ons leven.
Helaas is Sisco niet heel oud geworden, door wat ook wel het ‘Bernervirus’ heet. Hij kreeg Meningitis (Hersenvlies ontsteking) toen hij pas acht maanden jong was. En door complicaties is hij uiteindelijk helaas maar elf maanden jong geworden (en dus maar negen maanden bij ons geweest). Het duurde even voor ik die klap te boven was. Maar na een paar maanden, troost van mijn meisje Emy, Thijs én fokster Eveline van Sisco en háár hulp bij het zoeken van een waardige opvolger voor Sisco, kwam uiteindelijk dan toch weer een nieuwe ‘vriend’ in huis. Dat werd Fellow, van fokster Anika. Hij was – naast Emy, die ondertussen de elf was geworden – enkele jaren onze trots en mijn steun en toeverlaat. Fellow was goedgekeurd (VBSH) voor de fok. Hij had gezonde heupen en ellebogen (beiden ‘vrij’). Mooi was hij overigens ook, wat ook bleek tijdens een aantal shows. Maar bovenal had Fellow een super karakter!
Emy werd ondertussen ruim twaalf jaar en we besloten er voor Fellow een maatje bij te halen. Dat werd Lucky, óók van fokster Anika en een ‘neefje’ van Fellow via zijn (mooie) vaderlijn. Lucky is 7 augustus 2023 geboren en kwam eind oktober 2023 bij ons in huis wonen. Helaas werd Fellow begin november 2023 plots erg ziek… 🙁 Hij bleek een acute bloedarmoede te hebben ontwikkeld, als gevolg van een infectie. Kanker werd meerdere keren uitgesloten door diverse laboratoria en Fellow kreeg een bloedtransfusie in de kliniek. Daar reageerde hij aanvankelijk positief op, maar hij had wel een tweede bloedtransfusie nodig. Helaas is Fellow – door complicaties van die tweede bloedtransfusie – véél te vroeg overleden eind (28) november 2023. Hij was pas vierenhalf jaar jong en liet ons verbijsterd en verdrietig achter met Lucky en onze ‘oude’ dame Emy. Uiteindelijk is Emy ruim dertien jaar geworden. Zij is op 3 juni 2024 overleden aan de gevolgen van ouderdom op een leeftijd van 13 jaar en 1 maand. Een geweldige leeftijd voor een Berner, maar ook een groot ‘gat’ achterlatend in ons leven en ons hart…! 🙁
Momenteel hebben we dus enkel nog onze éénjarige reu Lucky. Hij is te jong om al te weten of hij ingezet zal mogen gaan worden voor de fok. Dat zullen we uiteraard wel verder laten onderzoeken. Zijn heupen en ellebogen zullen in februari 2025 onderzocht gaan worden en als hij verder gezond is, zullen we hem daarna ook aanbieden voor een raskeuring wanneer hij daar oud genoeg voor is geworden. We zien wel dat hij zich ontwikkelt als een lieve, aanhankelijke Berner. Voorlopig zal hij ook nog wel even ‘alleen’ blijven, omdat we ook voor hem de aandacht en tijd willen nemen om hem goed op te voeden en zich positief te ontwikkelen.
Bent u op zoek naar een goede fokker, dan verwijzen we u daarom graag naar bevriende fokkers:
- Fokkers / Züchter “vom Hof Sandbühel” van Anika Witte in Oostenrijk (KLIK HIER voor een link naar haar website)
- Fokkers “van Lakerveen” van Eveline en Rob Schellevis, ook in Oostenrijk (KLIK HIER voor een link naar hun site)
En als ik dan toch een aanbeveling doe: het appartementen ‘complex’ / huis van Rob en Eveline – Sonnheim – in Lofer, Oostenrijk, is ook zeker de moeite van het bezoeken waard. En wanneer u het aangeeft, kunt u in overleg en tegen een kleine vergoeding, uw Berner(s) meenemen. (KLIK HIER voor een link naar hun appartementen-site)
Judith, Thijs en Berner(s)